ارتباط شدت خستگی با مشخصات دموگرافیک و بالینی مبتلایان به نارسایی احتقانی قلب

زمینه و هدف: خستگی از شایع‌ترین عوارض جانبی ناشی از نارسایی احتقانی قلب محسوب می‌شود که به‌صورت شکایت ناتوان‌کننده بیان‌ شده و اغلب از طرف تیم درمان مورد توجه قرار نمی‌گیرد. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط شدت خستگی با مشخصات دموگرافیک و بالینی مبتلایان به نارسایی احتقانی قلب انجام گردید. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع همبستگی است و به‌صورت مقطعی بر‌روی 93 بیمار مبتلا به نارسایی قلبی که به روش نمونه‌گیری در‌دسترس در طی 9 ماه در سال 1394 از دو مرکز بیمارستان دکتر شریعتی و مرکز تحقیقات قلب و عروق اصفهان انتخاب شدند، انجام گردید. ابزار گردآوری اطلاعات، شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و مقیاس شدت خستگی (FSS) بود. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS، و آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار و آمار تحلیلی همچون تی‌مستقل، اسپیرمن و آنالیز واریانس یک‌طرفه مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: 64 نفر (68/8%) از بیماران مرد و 29 نفر (31/2%) زن بودند. میانگین سنی بیماران 7/39±61/26 سال بود. میانگین نمره خستگی 1/4±5/52 بود و 82/8% بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب از خستگی شدید رنج می‌بردند. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تفاوت میانگین شدت خستگی در سطوح مختلف سطح تحصیلات بیماران و ابتلا به سایر بیماری‌های مزمن از نظر آماری معنی‌دار بودند (0/032=P و 0/041=P). نتیجه‌گیری: یافته‌ها حاکی از شدت بالای خستگی در بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب بود؛ بنابراین درک و شناخت صحیح علائم و نشانه‌های خستگی و عوامل موثر بر آن جهت مدیریت مناسب بیماران از سوی مراقبان سلامتی بایستی در اولویت های مراقبتی از این بیماران قرار گیرد.